Kokatu gaitezen lehendabizi. 1977an Zarauzko gazte bat Orioko Ikastola sortu berrian hasten da irakasle.
Orduan Andu koinatua, Anjel Lertxundi, Zarauzko Ikastolako zuzendaria zen, eta hemengo ikasleek Orion egiten zuten haur hezkuntza eta Zarautzen Oinarrizko Hezkuntza Orokorra OHO. Baina Zarauzko Ikastola handitzen ari zen neurrian lekurik gabe geratzen ari ziren, eta oriotarrak OHO ere Orion ikasteko bidea egin behar zela ikusten zuten. Halaxe esan zidan Anduk, eta halaxe etorri zitzaizkidan bi guraso nire bila. Ezezkoa esateko aukera askorik ez zidaten eman egia esan, bale baietz nik, eta horrela etorri nintzen Oriora, eta orduan hasi zen nire 40 urteko historia.
Zein irakasle zeundeten orduan?
Mari Carmen Arrillaga, Iñake Irastorza, Maribel Eizagirre eta Sagrario Olaetxea ordurako bazebiltzan, baina beste norbait behar zuten OHOko ikasketak legeztatzeko, eta horregatik ekarri ninduten. Horrelaxe hasi ginen pixkanaka, Zarauzko Ikastolaren baitan, baina Orion. Egoera arraro batean, artean eskola legeztatu gabe.
Inspektore bat etorri omen zitzaizun behin?Bai, Errastineko lokaletan geunden, eta atea jo zuen. Nik, norbait etorri ezkero, lehendakariarengana bidaltzeko agindua nuen. Baina trantze horretan, eskola bat zela esan nionean, halaxe erantzun zidan: Hik ba al dakik, benetan, zer egiten ari haizen? Hauek denak kartillik ez zeukatek. Hauek denak zer titulaziorekin irtengo dituk? Ematen ari zaretena ez da legala. Nolabait esan nahi zuen jolasean bezala hari ginela haien etorkizunarekin. Nik, lehendakariarekin hitz egitera joateko esan nion. Horixe izan zen dena. Ez zen ezer apartekorik gertatu. Handik ez dakit zenbat urtera lortu genituen legez ari ginenaren kartillak. Bitartean, gure seilua “katekesi eta haur kultura” izan zen.
Alde horretatik, gero eta gehiago miresten dut guraso haien ausardia, egoera hartan apustu hura egin izana.
Zarauzko gazte bat etorri eta haren eskutan uztea beren seme-alaben ikasketak. Gaur egun, ez dakit horrelako zerbait egingo litzatekeen.
Zer oroitzapen dituzu lehenbiziko urte haietaz?
Oso-oso politak. Gaur egundik ikusita, gaztetan egin daitekeen zerbait bezala ikusten dut, inozentzia hartan egindakoa. Garaia ere halakoa zen, Frankismotik atera berriak, herrigintzan aritzeko ilusio handia zegoen. Horrela, urtez urte, gela bat gehitzen joan ginen. Irakasle gazte gehiago etorri ziren, nolabait esateko,
pentsaera pedagogiko desberdinekin. Horrek kezka bat sortu zuen gurasoen artean, eta bateko eta besteko, zenbait irakasle beste leku batzuetara joan ziren. Hiru bat urte horrela igaro ondoren, ezegonkortasun horren aurrean, gu baino eskarmentu handiagoa zuten irakasleak behar genituela pentsatu genuen.
Horrela etorri ziren Demetrio Esnaola eta Mikel Haranburu, ikasketak bukatu berriak zituen Belen Arrietarekin batera. Irakasle horien etorrerak beste gorputz bat eman zion Ikastolari. Ordurako Demetrio Zarauzko Ikastolan ibilia zegoen, eta bere heldutasuna eta esperientzia behar genituen.
Hortik aurrera Ikastola urtez urte hazten joan den proiektu egonkor bat bihurtu zen.
Irakurri elkarrizketa osorik, karkara.eus atarian.