- Taldea. Mantisa. Iosu Gonzalez (ahotsa eta gitarra), Ganix Illarramendi (gitarra), Iñigo Azkue (baxua), Iñaki Castro (bateria) eta Xabier Arruti (teklatua).
- Grabaketa-nahasketa. Noisestudioa (Zarautz), Iosu Gonzalezen ardurapean.
- Masterizazioa. Mr. Toad’s (San Fancisco, AEB), Tardon Feathered eta Iosu Gonzalezen ardurapean.
- Diseinua eta bideokliparen zuzendaritza. Javi Prieto.
Ezkerretik, Iñigo Azkue, Ganix Illarramendi, Iosu Gonzalez (Argazkia: Gorka Lasa Oliden)
"Zebra bide hura gurutzatzean ohartu nintzen gehiegi ginela. Ez negoela uste nuen bezala. Ez nintzela uste nuen irla bakarti hura". Diskoaren kontzeptua laburbiltzen du
Plethora abestiak. Horregatik izenburu bera hartu du Mantisak bigarren lana aurkezteko. Iosu Gonzalez abeslaria eta gitarristak (Zarautz, 1981), Ganix Illarramendi gitarristak (Zarautz, 1982) eta Iñigo Azkue baxu-jotzaileak (Zarautz, 1987) taldearen norabide berriarekin harro daudela esan diote HITZA-ri.
Plethora-k esanahi bikoitza du: batetik, odol ugaritasuna gorputzean, eta bestetik, berriz, zerbaiten ugaritasuna. Zein da disko berri honen ugaritasuna edo oparotasuna?
Iosu Gonzalez: Diskoko abesti baten izenburua erabili dugu lan berriari izena emateko. Abesti horrek ugaritasun horri buruz hitz egiten du, baina gehien bat Tokion (Japonia) bizi nuen sentipen bati buruz. Alegia, zenbat biztanle garen munduan eta ez garela sentitzen garen bezain garrantzitsuak, bereziak eta ezberdinak.
Diskoaren azalean irudikatu duzuen txingurri pilaketa jende ugaritasuna islatzera al dator?
I.G.: Bai, ugaritasun hori islatzen du. Era berean, une askotan ez gara gai gauzak gure kabuz egiteko, eta guztiok bide bera jarraitzen dugu. Beraz, txingurri guztiok puntu berean bueltaka gabiltza. Kontrazalean ere gauza bera azaldu nahi izan dugu, txingurriak kaiola barruan irudikatuz. Ez dugu zertan kaiolan egon, baina guztiok barruan gaude. Metafora horrekin jokatzen dugu.
Musikalki aldaketaz beteriko lana da. Alde horretatik, kaiola horretatik ateratzen saiatu al da Mantisa?
I.G.: Musikalki eboluzionatu egin dugu, eta aldatu egin gara. Gustuak aldatzen joaten dira, eta hori antzeman egiten da disko berrian. Edonola ere, ez dut uste kaiola horretatik kanpo garenik, baizik eta gure progresioa nabari dela eta aldaketa hori agerikoa dela.
Agian, aldaketa nabarmenena laukote izatetik boskote izatera pasatu zaretela da, ezta?
Ganix Illarramendi: Lehen diskoan teklatuak sartu genituen abesti batzuetan, eta, ondoren, entseguetan nahiz zuzenekoetan haien falta antzematen genuen. Disko honetan teklatuaren presentzia areagotu dugu, abestiek hala eskatzen zigutelako, eta, gainera, erabaki dugu hori zuzenekoetan ere aurkeztu behar genuela. Taldeko musika tresna bat gehiago izatera pasatu da. Hori horrela, Xabier Arruti zarauztarra sartu da taldean, teklatu-jole gisa.
Teklatuak gehitzeaz gain, abestiak pausatuagoak dira, abesteko moduan erregistro gehiago antzematen da... Ezustekoa hartuko al dute jarraitzaileek?
I.G.: Baietz uste dugu. Lehen diskotik bigarrenera aldaketa handia dago, eta ezustekoa handia jasoko dute. Jakin badakigu lan berria gehiago gustatuko zaion jendea egongo dela, baina baita gutxiago gustatuko zaiona ere. Gu, behintzat, oso pozik eta harro gaude egindako aldaketarekin.
Hasieratik atxikitu izan zaizuen hardcore eta punk-rock melodikoaren etiketa baztertu nahi izan al duzue, beste etapa bat ekiteko?
G.I.: Ez dugu horrelakorik egin. Guztia oso modu naturalean atera da, aurreko diskoa bezalaxe. Prozesua betikoa izan da: entsegu-lokalean egin ditugu abestiak, eta hau da atera zaiguna. Ez genuen ezer zehatzik planteatu, ezta diskoa horrela edo bestela egin behar genuenik finkatu ere.
Plethora lanean entzuten dena barrutik atera zaiguna da.
I.G.: Abestiak konposatzeko gure denbora hartu dugu. Lan horretan hasi ginenean beste norabide bat hartzen ari ginela ikusi genuen, eta garapen horren jakitun, konposatzeko behar genuen denbora hartu dugu. Prozesu luzea izan da, azken finean.
Iñigo Azkue: Lehen diskoko azken boladan taldekideon gustuak beste batzuk ziren. Hardcore doinuetatik aldentzen ari ginen, eta gure gustuen aldaketa hori islatuta geratzen da lan berrian. Lehen diskoa, nolabait esateko, ordura arteko gure kantuen bilduma moduko zerbait izan zen; tartean, abesti zaharrak ere baziren. Nik uste dut orain gaudela erosoen.
Badirudi taldea benetan nahi zenuten norabidean jarri duzuela.
G.I.: Bai. Gainera, lehen diskoa argitaratu genuenerako zaharra zen guretzat. Sei urte pasatu ziren taldearen ibilbidean diskoa atera aurretik, eta urte horietan guztietan gauza ugari egin genituen, kontzertu pila bat eskaini, taldekidez aldatu... Beraz, grabatu genituen abestiak zaharrak ziren.
Plethora-k lehen diskoak baino hobeto islatzen du Mantisa. Hasieratik bukaerara arte guk bostok landu dugu.
Baina kontziente zarete disko hau apustu bat ere badela?
I.G.: Bai, oso kontziente gara. Lehen diskorako atera genituen azken bizpahiru abestiek orain egiten ari garen bidea hartu zuten jada. Estreinako diskoa ateratzeko gogoak eta taldearen norabide aldaketak bat egin zuten. Gero, disko berria prestatzen hasi ginenean erabat murgildu ginen aipatutako norabidean.
G.I.: Buelta asko eman dizkiogu abestiei. Jakin badakigu aurrekoak eta hauek oso diferenteak direla, baina oso gustuko ditugu.
I.G.: Dena dela, ez dugu norabide bat nahita bilatu. Gustatzen zaiguna egin dugu, besterik ez. Apustu bat dela argi dugu. Izan ere, ez dakigu orain arteko jarraitzaileei gustatuko zaien ala ez. Guri gustatzen zaigu, eta, alde horretatik, lasai gaude.
Kontzertuetan nolako elkarbizitza izango du errepertorio zaharrak berriarekin?
I. A.: Zaila izango da.
I.G.: Lehen diskoko azken faseko abestiak txertatuko ditugu abesti berriekin.
G.I.: Egun egiten dugunaren ildoa dutenekin jarraituko dugu zuzenekoetan. Hala ere, Mantisak Mantisa izaten jarraitzen du.
I.G.: Disko berria sinpleagoa eta zuzenagoa da. Badirudi ez dela hain
kañeroa, baina guretzat indar handia du. Minimalistagoa da guztia.
Lehen diskoa Gor etxearekin argitaratu zenuten. Orain, aldiz, zeuen kabuz. Autoedizioa al da bidea?
I.G.: Zalantzak izan genituen. Diskoa ateratzeko momentua iritsi zenean, hainbat bide genuen aukeran, eta, tartean, diskoetxe pare baten interesa. Aukera hori izanda ere, konturatu gara egun diskoetxeek egiten dituzten eskaintzak, edo behintzat guri egin dizkigutenak, ez dutela merezi. Gugatik egiten zuten apustua nahikoa iruditzen ez zitzaigunez, gure kabuz argitaratzea erabaki dugu.
G.I.: Egun ez dira horrenbeste disko saltzen, eta diskoetxeen papera aldatzen ari da. Momentuz, ez zaigu gustatzen egungo eredua. Ondorioz, autoekoizpenaren bidea hartu dugu. Hala ere, bidelagun batzuk hartu ditugu, Promomusika bezala, diskoaren promozioa egiteko eta kontzertuak lotzeko. Modu horretan taldearentzat egokiagoa eta, batez ere, garbiagoa dela uste dugu.
Bideoklipa ere egin duzue, ezta?
I.G.: Hondarrak abestiarekin egin dugu, eta erronka izan da. Abentura polita izan da, baina oso lan gogorra. Oso gustura gaude emaitzarekin. Diskoarekin batera aurkeztuko dugu, gaur. Film labur baten tankera du bideoklipak. Onena ikustea da.
